Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

ΑΚΕΣΑ






Γράφει ο Γιώργος Ελιάς
       Η Άγνωστη στο ευρύ κοινό αρχαία πόλη της Λήμνου Άκεσα. Μερικά χιλιόμετρα βόρεια του χωριού Παναγιά στον μυχό του όρμου του Αγ. Χαράλαμπου, στη θέση που σήμερα λέγεται Άξια, Άξιες, Νάξια, υπάρχουν τα απομεινάρια μιας καταποντισμένης προϊστορικής πολιτείας που λεγόταν Άκεσα. Το όνομά της το πήρε από το ρήμα ακέομαι που σημαίνει θεραπεύομαι, από τη χρήση που είχε το αργιλώδες θεραπευτικό και ευεργετικό χώμα της περιοχής όπου γίνονταν λασπόλουτρα. Ακόμη και στην Ιλιάδα του Ομήρου βλέπουμε ότι ο Φιλοκτήτης θεραπεύτηκε στη Λήμνο από δάγκωμα φιδιού που του είχε παραλύσει το πόδι.
Αν επισκεφθεί κανείς την περιοχή σήμερα θα δει στην ακτή τα τείχη από τις κατοικίες που το κύμα σιγά-σιγά φανερώνει, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της πόλης είναι καταποντισμένο στο βυθό. Επίσης, θα παρατηρήσει και το πλούσιο σε άργιλο έδαφος. Ακόμη και στις μέρες μας επιβιώνει η θεραπευτική ιδιότητα του χώματος καθώς λίγο βορειότερα μετά τον Αγ. Χαράλαμπο είναι το άγιασμα Ρουσουνια όπου υπάρχει η θεραπευτική λάσπη για επάλειψη στο σώμα και ανακούφιση παθήσεων.
AKESA
The Unknown to most people ancient town of Limnos, Akesa. A few kilometers north of the village Panagia, in the cove of St. Charalampos, in the position which is now called Aksia, Aksies, Naksia, lay the remains of a sunken prehistoric town called Akesa. The name derives from the verb “akeomai” which means cured. The use of the therapeutic and beneficial clay soil of the area where mud-baths used to take place to cure. Even in Homer’s Iliad we see that in Limnos Philoktetes was healed from a snake bite that had paralyzed his leg.
If you visit the area today, you will see on the coast the walls of the houses which the waves slowly reveal as most of the city is submerged on the seabed. You will also notice the rich clay soil. Even until today the clays’ healing power survives, as just north of St. Charalampo at the sanctify of Rousounia, you can find the therapeutic mud for body smearing and alleviating diseases.
ΚΕΙΜΕΝΟ: Γιώργος Ελιάς
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Βίκυ Ματθαίου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιώργος Καβουρας
ΠΗΓΕΣ: βιβλιογραφία. Βιβλίο η Λήμνος Τ. Καψιδέλλη, Σ. Κομνηνού εκδόσεις Δίπτυχο 1982