Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Αφιέρωμα στον ΝΑΥΤΙΚΌ ΟΜΙΛΟ ΛΗΜΝΟΥ


Λένε πως τα καλά αρώματα χωράνε σε μικρά μπουκάλια. Νομίζω όμως, ότι αυτό δεν ισχύει μόνο για τα αρώματα. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα “μικρών” και αφανών ανθρώπων “μικρών” και αφανών ομάδων, που καταφέρνουν μεγάλα και σημαντικά επιτεύγματα. Δε θα έλεγα ότι το “πρόγραμμα”, η αυστηρή οργάνωση και δομή αν θέλετε, είναι τα μυστικά της επιτυχίας, όσο η Αγάπη και το μεράκι. Κατάθεση ψυχής και πολλή δουλειά, τα μυστικά μιας μικρής ομάδας ανθρώπων που από το 1989, οπότε και ιδρύθηκε, καταφέρνει αδιάκοπα να κάνει τη Λήμνο ξακουστή όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο το κόσμο. 

Τρία αρχικά από τρεις λέξεις: Ν.Ο.Λ., που δε σημαίνουν τίποτε άλλο από Ναυτικός Όμιλος Λήμνου. Μια τρελή, θεοπάλαβη ιδέα που γεννήθηκε από τη συνάντηση δύο παλιών γνωστών, του Αθανάσιου Σκαμάγκη και του Ιωάννη Λυτσάκη η οποία ήρθε για να ανατρέψει τα μέχρι τότε ισχύοντα δεδομένα του νησιού. Αξιοποιώντας ένα ήδη, προ τριών ετών κατατεθειμένο καταστατικό, στις 9-3-1990 και με έδρα τη Μύρινα, ο Ναυτικό Όμιλος Λήμνου ξεκινά τη λειτουργία του, παρά τις αντίξοες συνθήκες. Ο σκοπός, ένας: η διάδοση των ναυτικών αθλημάτων και η ανάπτυξη του αθλητικού πνεύματος και της αγάπης για τη θάλασσα στους νέους της Λήμνου. 

Οι επιτυχίες πολλές. Μετάλλια σε πανελλήνια, βαλκανικά και τα τελευταία χρόνια ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα. Αποκορύφωμα η 8η ολυμπιακή θέση στον Λονδίνο το 2012 με το Λημνιό αθλητή Μαγδανή Παναγιώτη και το Κόνσολα Λευτέρη από τη Σαλαμίνα, στο διπλό σκίφ ελαφρών βαρών ανδρών. Φυσικά ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν ήταν τυχαίο, αφού ήταν η φυσική εξέλιξη προηγούμενων διακρίσεων.

Η αρχή έγινε (όπως ο ίδιος μας ομολογεί παρακάτω) από τον ίδιο τον Γ. Λυτσάκη στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παλαιμάχων κωπηλασίας του 1990 με τη κατάκτηση της 3ης θέσης. Στη συνέχεια από το 1991 και μετά, όπως πληροφορούμαστε από το ιστορικό του σωματείου, ο Ναυτικός όμιλος βρίσκεται σε κάθε πανελλήνιο πρωτάθλημα στις θέσεις από τη 4η μέχρι και την 6η. Σταθμό όμως αποτελεί το 64ο πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1998, αφού το αθλητής Ανδρέας Λάμπρου κατάφερε να κάνει τη διαφορά. Κατακτά τη 2η θέση στο αγώνισμα σκίφ παίδων. Επόμενος σταθμός το 2002, χρονιά που ο αθλητής Γεώργιος Ζαχάρωφ με τη συμμετοχή του στην εθνική ομάδα παίδων διακρίνεται με τη 2η θέση, του αγωνίσματος τετραπλό σκιφ παίδων στο βαλκανικό πρωτάθλημα του Προβντιβ της Βουλγαρίας.  Πέντε χρόνια περνούν και μια ακόμα σημαντική νίκη δε αργεί να έρθεί. Έτος 2007 και ο Ναυτικός όμιλος συμμετέχει στο 73ο πανελλήνιο πρωτάθλημα κωπηλασίας. Ο αθλητής Πραυλής Παύλος καταφέρνει να φέρει το πρώτο χρυσό μετάλλιο για τον Ναυτικό όμιλο. Την επόμενη χρόνια κι έπειτα από αγώνες επιλογής ο αθλητής Μαγδανής Παναγιώτης γίνεται στέλεχος της εθνικής ομάδας και κατακτά τη 15η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων κάτω των 23 ετών στην Αυστρία. Όλοι πλέον περίμεναν αυτό που θα ανέτρπε τα δεδομένα, αυτό που θα ανέβαζε το πήχυ ακόμη ψηλότερα. Και έγινε το αναπάντεχο! Ο Παναγιώτης Μαγδανής με τη συμμετοχή του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ελαφρών βαρών ανδρών κάτω των 23 ετών στη Λευκορωσία ανακηρύχθηκε 1ος Παγκόσμιος Πρωταθλητής για το 2010 στο διπλό σκίφ ελαφρών βαρών με το συναθλητή του Κόνσολα Ελευθέριο. Ο δρόμος πλέον ήταν ανοιχτός για μια σωρεία διεθνών διακρίσεων τόσο για το Παναγιώτη όσο και για τον ίδιο το Ν.Ο.Λ.

Ο Ναυτικό Όμιλος Λήμνου όμως δε δραστηριοποιείται μόνο στο χώρο στης κωπηλασίας. Άλλα δύο τμήματα δραστηριότητας του είναι αυτά της κολύμβησης και και και της υποβρύχιας δραστηριότητας. 

Το τμήμα υποβρύχιας δραστηριότητας έχει σημαντικές διακρίσεις τόσο σε πανελλήνιο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Κοιτώντας κάποιος το ιστορικό του, αμέσως αντιλαμβάνεται τη σπουδαιότητα του, καθώς κάθε χρόνο καταφέρνει να κατακτήσει μια θέση στο βάθρο. Αξίζει να σημειώσουμε τη 17η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Χιλής το 1994, τη 3η θέση ατό Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ισπανίας το 2007 και την 6η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βενεζουέλας, η οποία μάλιστα μέχρι και τώρα παραμένει η καλύτερη θέση της εθνικής Ελλάδος όλων των εποχών. Η δράση του τμήματος όμως δε περιορίζεται εδώ. Αναφέρουμε ότι το 1999 διοργάνωσε και διεξήγαγε το πανελλήνιο πρωτάθλημα υποβριχίου ψαρέματος για εκείνο το έτος. Τέλος το 2002 διεξήχθη στη Λήμνο υπό την αιγίδα του ΝΟΛ το 1ο Specirfishing Champions League, χαρακτηριζόμενη ως η καλύτερη διοργανωτική πρόταση και προσπάθεια  παγκοσμίως.    

Το τμήμα κολύμβησης από την άλλη δραστηριοποιείται μόνο τα καλοκαίρια στη παραλία των ρηχών νερών και του ρωμέικου γυαλού. Στόχος του είναι η εκπαίδευση παίδων όλων των ηλικιών στη κολύμβηση και στην ορθή αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών μέσα στη θάλασσα. Κατά μέσο όρο συμμετέχουν κάθε χρόνο περίπου 50-60 παιδιά. 

Θα ήταν παράληψη μου να μην ανέφερα τις ναυταθλητικές δραστηριότητες του τμήματος κωπηλασίας. Τα τελευταία 2 χρόνια τόσο στη Μύρινα όσο και στη Κούταλη έχουν καταφέρει να συγκροτηθούν δυο αξιόλογα τμήματα παιδιών που συνδυάζουν την άθληση με το παιχνίδι. Το πρόγραμμα τους περιλαμβάνει κολύμβηση, κανόε καγιάκ, κωπηλασία, τρέξιμο και πολλές γυμναστικές ασκήσεις. Δεν περιορίζεται μόνο εδώ. Διοργανώνονται εκδρομές σε όλο το νησί με το ΒΑΝ του ομίλου, ποδηλατικές ποριές, πεζοπορίες, διάφορες θεματικές συγκεντρώσεις, προβολή ταινιών καθώς και πολύ, μα πολύ παιχνίδι. Στόχος είναι η προώθηση του αθλητικού ιδεώδους, της ευγενούς άμιλλας και της αξίας του ευ αγωνίζεσθαι στα νέα παιδιά. Ακόμη, το τμήμα αυτό θα λέγαμε ότι λειτουργεί ως προθάλαμος για την εισαγωγή νέων αθλητών στη κωπηλασία. Διασκέδαση, χαρά, αθλητισμός, καλή παρέα, καινούριες γνωριμίες, απόκτηση νέων γνώσεων και μια ζεστή αγκαλιά για κάθε νέο του νησιού είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν αυτές τις νεοσυσταθήσες ομάδες.  

Κανένα όμως σωματείο, καμία ομάδα ανθρώπων με κοινωνική προσφορά δεν ολοκληρώνει τους σκοπούς της, αν δεν έχει άμεση επαφή με τη κοινωνία, αφού με αυτή κατά κύριο λόγο συνδιαλέγεται. Ακολουθώντας το κανόνα αυτό και ο Ναυτικός Όμιλος συστηματικά συμμετέχει και οργανώνει πολιτιστικά δρώμενα στο νησί. Κορωνίδα αυτών η συνδιοργάνωση με τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και τη κωπηλατική ομοσπονδία (ΕΚΟΦΝΣ) των Αιγαιοπελαγίτικων Αγώνων Κωπηλασίας, καθώς και η συμμετοχή στον εορτασμό της ναυτικής εβδομάδας ανά δύο χρόνια. Επιπλέον διεξάγει ενημερωτικές καμπάνιες στα σχολεία του νησιού ώστε να διαδοθεί ευρύτατα το αγώνισμα που κατά βάση καλλιεργείται, η κωπηλασία. Επίσης άξιες αναφοράς είναι οι κατά καιρούς εκδηλώσεις, ομιλίες για την ενημέρωση των κατοίκων του νησιού για θέματα όπως: AIDS - ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ - ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ - ΣΩΣΤΙΚΗ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ - ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ. Τέλος, οι ψυχαγωγικές συναθροίσεις όπως χοροεσπερίδες, κοπή πίτας και άλλες εκδηλώσεις ενδυναμώνουν τους δεσμούς με τη τοπική κοινωνία. 

Τίποτα όμως δεν είναι πιο άμεσο και ειλικρινές από μια συζήτηση με τον ίδιο το πρόεδρο και συνιδρυτή του ΝΟΛ Ιωάννη Λυτσάκη. Παρακολουθήστε τη λοιπόν όπως τη παρέθεσε στον Σαμιώτη Σταύρο πριν από λίγες μέρες. 

  
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΥΤΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ;

Γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ήρθα το 1966 στην Ελλάδα και από κει και πέρα δεύτερη μου πατρίδα είναι  Λήμνος. 

ΛΗΜΝΟΣ, ΓΙΑΤΙ;

Στη Λήμνο ήρθα το 1988 με μετάθεση από τη δουλειά (τεχνικός του ΟΤΕ) και εγκαταστάθηκα. Στη Λήμνο ήθελα να μεγαλώσω τα παιδιά μου εκτός Αθηνών και τελικά μείναμε. 

Η ΕΠΑΦΗ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗ ΚΩΠΗΛΑΣΊΑ; 

Εγώ, στην Αθήνα από το 1967 μέχρι και το 1974 ήμουνα κωπηλάτης στον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο Αιγυπτιωτών (Ε.Ν.Ο.Α). Ύστερα λόγω εργασιών και οικογένειας τα εγκατέλειψα και τα ενεργοποίησα πάλι το 1989. Το 1988 ερχόμενος στη Λήμνο συνάντησα ένα παλιό μου συμμαθητή, τον Αθανάσιο Σκαμάγκη απ την Αίγυπτο. Μαθαίνοντας ότι ήμουν παλιά κωπηλάτης στον ναυτικό όμιλο Αιγυπτιωτών, μου λέι ότι υπάρχει ένα καταστατικό το οποίο δεν έχει ενεργοποιηθεί και μπορούμε να το ενεργοποιήσουμε για να κάνουμε ναυτικό όμιλο στη Λήμνο. Για να ασχοληθούνε τα παιδιά να αποφύγουνε τις κακοτοπιές κτλ. Λέω εντάξει, να το ενεργοποιήσουμε. Έτσι δημιουργήσαμε το Ναυτικό Όμιλο και το 1989 κάναμε το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο. Εκεί ήτανε ο Α. Σκαμάγκης, ο Δημήτρης Αχχιλδέλης, ο Μπάμπης Μαραβέγιας, ο Τσαλβδαρίδης, η γυναίκα μου Μαίρη Λυτσάκη, ο Τριαντάφυλλος Τραμουντάνης και η μητέρα του Ανδρέα Λάμπρου, Νανση Ματσούκα.

ΤΑ ΠΡΏΤΑ ΒΉΜΑΤΑ. ΠΩΣ ΟΡΓΑΝΩΘΉΚΑΤΕ; 

Πήγαμε στο Δήμο και ζητήσαμε χώρο. Μας έδωσε τον τωρινό αυτόν που βρισκόμαστε νομίζοντας ότι ήτανε ιδιοκτησία δική του αλλά τελικά ανήκε στη Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου. Είχαμε τα γεγονότα που δε μας αφήνανε να εγκατασταθούμε εκεί πέρα μέσα, τα τρεξίματα στη Κτηματική Εταιρία, στη Κτηματική Υπηρεσία της Μυτιλήνης, για να μη πολυλογώ τελικά καταφέραμε να δοθεί στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για χρήση του Ναυτικού Ομίλου. 

ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΔΥΣΚΟΛΊΕΣ 

Δυσκολίες… Τραγικές δυσκολίες…  Γιατί όπως θα είδες κι εσύ προηγουμένως μέσα ένα κομμάτι σκάφους… Ο Ναυτικός Όμιλος Θεσ/νίκης μας πούλησε ορισμένα σκάφη τα οποία βέβαια δεν είχαμε χώρο να τα εγκαταστήσουμε, να τα φυλάξουμε και οι καιρικές συνθήκες τα καταστρέφανε γιατί ήτανε υπαίθρια. 

Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ;

Είχαμε μεγάλη ομάδα, και κορίτσια και αγόρια και συμμετείχαμε με δανικά σκάφη καθώς δε μπορούσαμε να τα μεταφέρουμε στα πανελλήνια πρωταθλήματα γιατί τότε σκοπός μας ήταν η συμμετοχή και όχι η διάκριση. Παρ’ όλες όμως τις δυσκολίες σημειώσαμε επιτυχίες όχι στα μετάλλια αλλά στη κατάταξη, τέταρτη, πέμπτη, έκτη θέση, ήμασταν σε καλύτερη θέση από άλλους. 

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ; 

Θα ήταν γύρω στο 1990 ή 1991, δε θυμάμαι τώρα ακριβώς. Συμμετείχα σε μια τετράκωπο παλαιμάχων με άλλα τρία άτομα (από άλλους ομίλους) και φέραμε το τρίτο! 

ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΏΤΟ ΜΕΤΆΛΛΙΟ.

(γέλια)  Ναι, ναι το πρώτο μετάλλιο του ομίλου!!!
Μετά… ήρθε ο Ανδρέας ο Λάμπρου που έφερε ο πρώτο ουσιαστικά μετάλλιο το αργυρό στον όμιλο, και μετά από κει και πέρα…

ΤΟΤΕ ΠΩΣ ΝΙΩΣΑΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ;

Εντάξει χαρήκαμε, αλλά περισσότερο συγκίνηση, τρομερή συγκίνηση ένιωσα τη στιγμή που είπανε από τα μεγάφωνα “ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΛΗΜΝΟΥ” στο πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα και είπανε στους υπόλοιπους ομίλους να δώσουνε συγχαρητήρια να συνεχίσουμε το έργο μας. 

ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΠΩΝ 

Ναι βέβαια. 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ. ΑΡΧΙΚΑ Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ; 

Τον Παναγιώτη δεν το γνώρισα, ερχόταν επειδή ο αδελφός του, ο Παντελής ήτανε στη κωπηλασία κι ερχόταν κάνοντας βόλτα, τον παρακολουθούσε δηλαδή. Σιγά σιγά βέβαια μπήκε και αυτός… στις διαδικασίες. (γέλιο) 

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ; 

Ναι, όπως γνωρίζεις κι εσύ, δούλεψε σκληρά… Δούλεψε με υπομονή και επιμονή και καταφέραμε και μπήκαμε στις δοκιμασίες (ειδικοί αγώνες επιλογής για τη στελέχωση της εθνικής ομάδας), όταν άλλαξε προπονητή η ομοσπονδία το 2004 με την αλλαγή της διοίκησης, αρχικά στο βαλκανικό πρωτάθλημα. Μετά συνέχισε και μέχρι τώρα προχωράει. 

ΕΣΕΙΣ  ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ; 

Για τον Παναγιώτη ήμουνα και είμαι ένας φίλος, προπονητής και γενικά από κοντά… 

ΟΤΑΝ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΓΗΚΕ ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, Η ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΕΣΑΣ;

Ήμασταν στα Γιάννενα σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα, είχα το laptop και έβλεπα τον αγώνα. ΕΕΕΕ τότε… ήταν και η συναρπαστική στιγμή!! Όλοι οι όμιλοι ερχόντουσαν και μου λέγανε συγχαρητήρια και γενικά ήταν μια συγκινητική στιγμή. 

Η ΑΜΟΙΒΗ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ;


(γέλιο) Αμοιβή, δεν είχα ποτέ οικονομική. Αμοιβή για μένα ήταν και είναι οι επιτυχίες των παιδιών. 

ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΔΗΛΑΔΗ;

Εθελοντισμός ναι! 99.9% Βάζουμε και το 0,1% σε περίπτωση που πούνε ότι να ήσουνα στον όμιλο και έκανες και τα ταξιδάκια σου. Αλλά δε καταλαβαίνουνε ότι τα ταξιδάκια επιφέρουνε και οικονομικές απώλειες στο συνοδό της ομάδας. 

Η ΔΟΥΛΕΙΑ, ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ; ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ;

Ήμουν έφορος, ήμουν αντιπρόεδρος και τώρα είμαι πρόεδρος. Ήμουν και είμαι η καθαρίστρια, ο συντηρητής των σκαφών, ο προπονητής, ο κλαδευτής των δέντρων, το παιδί για όλες τις δουλείες (έντονα γέλια) και ό,τι άλλο προκύψει… Το θέμα είναι ό,τι προσφέρουμε εθελοντικά αλλά ο κόσμος δε το πιστεύει, λέει “τι κάνει αυτός εκεί πέρα μέσα, εθελοντής;” Δε μπορούν να καταλάβουν ότι υπάρχει εθελοντισμός και προπάντων στηρίζομαι και στην οικογένεια μου. Η γυναίκα μου με στηρίζει, αλλιώς δε θα έκανα αυτά που έκανα, με ακολουθεί, με υποστηρίζει, με βοηθάει, διαφορετικά τα πράγματα θα ήταν δύσκολα.  

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΙΣ ΟΜΑΔΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΏΝΕΤΑΙ; 

Η ομάδα προχωράει. Παιδιά έρχονται, καινούρια προστίθενται, προσπαθούμε να φέρουμε αποτελέσματα όλοι βοηθάνε. Τώρα μάλιστα έχει έρθει και ο κύριος Χατζόπουλος Γ. που είναι ένα σημαντικό χέρι βοήθειας, έχω πάρει μια ανάσα πολύ μεγάλη. Έχει αλλάξει το στιλ του ομίλου, δηλαδή τα καλοκαίρια μαζεύει παιδιά που κάνουνε ναυταθλητικές δραστηριότητες και έτσι πορευόμαστε. 

ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΦΕΤΟΣ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΉΣΟΥΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ; 

Κοίταξε, αυτή τη στιγμή έχουμε 15 παιδιά, ανάλογα με τις προπονήσεις που θα κάνουνε, τα αποτελέσματα που θα φέρουνε, τα τεστ που θα γίνουνε και τη φυσική τους κατάσταση θα συμμετάσχουνε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα που φέτος θα γίνει στη Καστοριά. Στόχοι μας για το 2015 οι Αιγαιοπελαγίτικοι, το πανελλήνιο των παίδων καθώς και των ανδρών γυναικών που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Σχοινιά την δεύτερη εβδομάδα του Πάσχα.  Όποιος δουλέψει θα προχωρήσει… Εκτός βέβαια αν θέλουμε να έχουμε μόνο συμμετοχές που τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά. 

ΟΠΟΤΕ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ; 

Προσπαθούμε, προσπαθούμε το καλύτερο… 

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ, ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ; 


Κοίταξε να δεις, το μέλλον του ομίλου αυτή τη στιγμή αν κρίνουμε από τις εγκαταστάσεις του που είναι σχεδόν ανύπαρκτες δεν υπάρχει. Έχουμε ένα γυμναστήριο μόνο τίποτε άλλο. Εισοδήματα δεν έχουμε, η πολιτεία δεν μας επιχορηγεί, η τοπική αυτοδιοίκηση δυσκολεύεται, βέβαια σε άλλες περιπτώσεις έχω ακούσει και έχω μάθει ότι βοηθάει, φυσικά μπορεί να κάνω και λάθος, μπορεί να με έχουν ενημερώσει λάθος. Έχουμε ανάγκη να μπορούμε να συμμετέχουμε στις αγωνιστικές μας δραστηριότητες και η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να το κοιτάξει αυτό, γιατί επιβαρύνουμε τη τσέπη των οικογενειών που έχουν φτάσει στο σημείο να μη αντέχουν και εμείς από την άλλη να προσπαθούμε να βρούμε ένα κομμάτι ευρώ για καλύψουμε τα έξοδα μας. 

ΟΙ ΤΣΕΠΕΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΠΩΣ ΕΠΙΒΑΡΎΝΟΝΤΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ;  

Απαίτηση από τα παιδιά δεν έχει. Απλούστατα λέει “παιδιά μπορείτε να βοηθήσετε για να πάμε στους αγώνες; Μπορείτε να συμμετέχετε με 100, 150 ευρώ;” 

ΑΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΛΗΡΏΝΟΥΝ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥΣ 

Τα περισσότερα, για τις διανυκτερεύσεις, για τη διατροφή και από κει και πέρα άμα μας κάνει κάποια ακτοπλοϊκή εταιρία μια έκπτωση, ακόμα καλύτερα. 

ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΠΟΤΕ; 

Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Δε θα ξεχάσω ποτέ τις αντιδράσει των γειτόνων γύρω γύρω από το Ναυτικό όμιλο, στο να μη δημιουργήσουμε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για τα μέλη και ειδικότερα τους αθλητές του ομίλου. Είναι το βασικότερο και το πιο δύσκολο σημείο που πρέπει να ξεπεράσουμε. Όλα τα διοικητικά συμβούλια ακόμη και το παρόν δυσκολευόμαστε τα το ξεπεράσουνε. Δε ξέρω μερικοί άνθρωποι μας βάζουν συνεχώς εμπόδια σ’ αυτές τις καταστάσεις. 

ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΠ΄ ΟΛΗ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Η’ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ; 

Όχι, μεμονωμένες περιπτώσεις. 

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ; 

Τι είναι. Μπράβο παιδιά, συγχαρητήρια. Μπράβο στο Παναγιώτη. Κι αν δεν ήσουνα εσύ Γιάννη, δε θα υπήρχε Ναυτικός Όμιλος… 
Εντάξει, τι να το κάνω, ευχαριστώ πάρα πολύ… Ναι, ενθουσιάζομαι μου δίνει ζωντάνια να συνεχίσω αλλά από κει και πέρα άμα δεν έχεις τα απαιτούμενα εργαλεία να δουλέψεις ολοκληρωμένα δε γίνεται σωστό έργο. Εδώ τα σκάφη μας , αρχίζουν και μαραίνονται, χαλάνε γιατί οι καιρικές συνθήκες τα καταστραφούν. Εκτός κι αν είναι ο στόχος τους αυτός, ώστε να μη μπορούμε να συνεχίσουμε. Το να αγοράσουμε καινούρια σκάφη είναι δύσκολο, γιατί είναι πανάκριβα…

ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΣΟ ΠΕΡΊΠΟΥ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΣΚΑΦΟΣ; 

Τώρα άμα αρχίσουμε από τα χαμηλού επιπέδου σκάφη μιλάμε για περίπου 8.000€ και ύστερα ανεβαίνει 14.000€, 16.000€ αναλόγως… 

ΕΝΑ ΜΟΝ’Ο ΣΚΑΦΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ; 

Το γερμανικό για παράδειγμα κάνει 12.000€. Το ιταλικό κάνει 10.000€  και το κινέζικο κάνει 7.000 - 8.000€ Κι έπειτα όταν θα πας για διακρίσεις δε μπορείς να είσαι με σκάφη τεχνολογίας του 2006 την ίδια στιγμή που οι άλλοι αγωνίζονται με σκάφη που έχουν τη τελευταία λέξη της τεχνολογίας επάνω τους. Έχουν περάσει 8 χρόνια δε μπορείς με το ίδιο σκάφος να ανταγωνίζεσαι τους υπόλοιπους. 

ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ, ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΊΠΑΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ, ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ ΚΑΝΤΕ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ. 

Όχι δεν το έχω κάνει αυτό ποτέ. Ούτε καν το έχω σκεφτεί.  

ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ 

Ναι μεν το σκέφτομαι και λέω: όχι να φύγω, αλλά αν φύγω όλη αυτή η δουλειά τι θα γίνει; 

ΕΔΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ;

Όχι δεν υπάρχει απάντηση. Δηλαδή εγώ είμαι ακόμη 60 και κάτι χρονών, πόσο θα αντέξω ακόμα; 4, 5 χρόνια; Να πάω 70; Δε γίνεται, με το μπαστουνάκι θα πηγαίνω στον όμιλο; 

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ. 

Δε ξέρω, αν μπορώ να ελπίζω κάτι, οι καταστάσεις και τα χρόνια που ζούμε είναι πολύ δύσκολα. Απλούστατα αγαπάω τα παιδιά που έρχονται και προσπαθούνε και προσφέρουνε τις υπηρεσίες τους και από κει και πέρα ό,τι προκύψει. Δεν υπάρχει στόχος, δε σου δίνουν το δικαίωμα να έχεις στόχο. Θα δουλέψεις και θα φτάσεις εκεί. Θα δουλέψεις και θα φτιάξεις τον όμιλο, θα έχεις εγκαταστάσεις, αποδυτήρια, λεμβαρχεία, γυμναστήριο. 

ΠΟΙΟΙ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ; 

Το κράτος, ποιοι ευθύνονται; Τοπικοί παράγοντες, τοπική αυτοδιοίκηση … 

ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ; 

Κοίταξε να δεις, δεν είμαστε μόνο εμείς. Πανελλαδικά όλοι έχουμε προβλήματα. Δυστυχώς μας έφτασε σε τέτοιο σημείο η πολιτεία που πια παραμιλάμε. 

ΚΕΙΜΕΝΟ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΣΑΜΙΩΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου